Vele in leder gebonden boeken vertonen dezelfde kwaaltjes: de rug is los komen te zitten of er zijn al verschillende delen van de rug verdwenen, het voorplat of / en het achterplat zijn los gekomen van het boekblok. Deze verschijnselen zijn meestal op te lossen door de verbinding tussen het boekblok en de band opnieuw te maken.
Dit gebeurt enerzijds door het aanbrengen van een nieuwe verbinding aan de binnenzijde onder de vorm van katoenen shirting en anderzijds door het aanbrengen van een nieuwe lederen rug.
Deze vegetaal gelooide kalfslederen rug die getint is naar de originele kleur, wordt aangebracht met natuurlijke lijm, nadat de originele rug verwijderd werd.
De originele rug wordt uiteindelijk terug geplaatst. Zodat van de ingreep steeds zo weinig mogelijk zichtbaar is.
Bij banden die in perkament gebonden zijn komen de band en het blok nog sneller van elkaar los.
Daarbij komen dan nog eens de vervormingen die het perkament kan ondergaan door schommelingen in de bewaaromstandigheden door de jaren heen.
Perkament is vooral gevoelig aan fluctuaties in vochtigheid. De herstelling bestaat uit het verwijderen van de originele stukken en het scharnier / de rug vervangen door gelijksoortig natuurlijk perkament. De originele delen worden steeds terug geplaatst.
Linnen boekbanden hebben eveneens veel te lijden aan hun scharnieren. Deze worden op gelijkaardige manier hersteld met shirting aan de binnenzijde en ofwel getint Japans papier ofwel gelijkkleurig linnen aan de buitzijde van het scharnier.
Papieren banden zijn meestal gemaakt als tussenfase voor het permanent inbinden van een boek. In mijn eindwerk heb ik voornamelijk 19de eeuwse papieren boekbanden bekeken.
Na een database opgesteld te hebben om zo een beter zicht te hebben op de schade aan de boeken, werden de boeken stuk voor stuk behandeld en voorzien van een op maat vervaardigde conservatiedoos.
Daar het omslag dus maar als tijdelijke bescherming voor het boekblok was bedoeld, zijn banden die niet anders ingebonden werden, dus meestal slecht bewaard gebleven en zwaar gehavend geraakt.
Als een boek enkel dient hersteld te worden om mooi te ogen in een boekenkast en dus verder geen functioneel gebruik zal hebben, wordt het boek gerestaureerd volgens de EHBO-methode van Etherington. Deze methode is in principe ontworpen om in korte tijd een groot aantal boeken een snelle en nodige behandeling te kunnen geven.
In het atelier wordt deze methode gebruikt bij boeken die terug mooi moeten ogen en toch wat beter bestandmoeten zijn tegen de tand des tijds. Er wordt gebruik gemaakt van getint Japans papier om leder of linnen te imiteren.
